Kangkarot
Para kang kangkarot
Hay naku sobrang harot
Kapag katawan mo’y inindayog
Hininga ko’y malalagot
Ngiti mo’y parang pagkit
Sa diwa ko nakadikit
Titig mong anong lagkit
Puso ko’y pinipitik
Nang matikman iyong halik
Tuhod ko ay nanginig
Halik mong sobrang tamis
Hanap-hanap bawat saglit
Bisig mo kasi parang sapot
Sa kaluluwa ko nakapulupot
Kandungan mo sa akin ang dulot
Ligayang di malilimot
Panibugho’y sobrang ramdam
Kapag ikaw ay nilalapitan
Lintek na mga asungot at aswang
Agawin ka’y di papayagan
Huwag na huwag kang aalis
Dibdib ko’y magsisikip
Kapag sa piling mo nawaglit
Mamatay sa hapis
Halika ka na sa silid
Pintuan ay ipinid
Ikukulong kita sa aking bisig
Sa ulap kita ihahatid
Posted on January 5, 2017, in Poetry, Tula and tagged Poetry, Tula. Bookmark the permalink. Leave a comment.
Leave a comment
Comments 0