“Sakay na kabayan!”

Madalas akong sumakay sa jeep noon papunta sa trabaho, lalo na noong ako’y naging dekano sa isang kolehiyo sa Meycauayan. Kahit ngayon kapag nagbabakasyon ako sa Pilipinas eh sinasakyan ko pa rin ang kung ituring natin ay hari ng kalsada – ang jeep.

Kapag trapik, ‘di ba mayayamot ka? Kaya isang araw noon ay napagpasyahan ko na sa halip na mag-mukmok habang nasa kalagitnaan ng pagkahaba-haba at makabagbag-damdaming trapik ay napagpasyahan kong kumuha ng papel at magsulat upang malibang. Ganito nagsimula ang serye ng tula kong pinamagatan kong “Heto Na Ang Jeep.”

Sa tuwing ako’y sumasakay sa jeep ay pilit akong humahanap ng isang bagay na pwedeng kong isulat. Sa simula ay binigyan kong pagkilala ang jeep bilang bahagi ng kulturang Pilipino.

Sumulat din ako ng tulang tumatalakay kay mamang tsuper at sa mga iba’t-ibang uri ng mga pasaherong sumasakay dito. May mga kwento rin dito tungkol sa holdapan sa jeep, kabilang ang aking tunay na karanasan.

At heto ang naipon kong tula tungkol sa jeep.

1. Hari Ng Kalsada
2. It’s Tsuperman
3. Mga Pasaherong Pasaway
4. Nang Sa Jeep H’wag Mainip
5. Holdapan sa Jeep – 1
6. Holdapan sa Jeep – 2
7. Holdapan sa Jeep – 3