May nagbulong sa akin na isang kaybigan
Wika niya’y ika’y nasa  isang sayawan
Masaya’t tila nagdiriwang
May kasama ka’t mahigpit na kamay mo’y kanyang tangan.

Ang bilis.
Sobrang bilis.
Noong isang linggo lang eh tayo,
Ako ang may hawak ng kamay mo.

Bakit naman.
Tila kay bilis na ako’y kinalimutan.
At habang ako’y mag-isa’t lugmok sa kalungkutan.
Ika’y may kasamang nagdiriwang sa sayawan.

Inisip kong hindi ikaw iyon.
Maaaring namalikmata ang sa aki’y nagbulong
At hindi pala ikaw ang nakita niya doon.
At nang aking mapatunayan
Na hindi mo kagya’t akong kinalimutan
Dagli na sayawa’y  aking pinuntahan

Nadatnang tugtog doo’y mabilis… magaslaw
Mga nandoo’y ‘di magkamayaw
Habang umiindak sila’y sumisigaw

At pilit kitang tinatanaw
Sa gitna ng patay-sinding mga ilaw.

Nang biglang nagliwanag ang paligid
Tumigil ang tugtog na mabilis
Pumalit ay mabagal na himig
Himig ng mga pusong umiibig.

Silang lahat nagsiupo
Humihingal…
Hapong-hapo.
Dalawa lang ang nakatayo.
Ikaw nga’t ang iyong kalaguyo

Kayo’y aking pinagmasdan,
Umiindayog kayo ng marahan.
Katawan ninyo’y tila may pagkit
Sobra ang pagkakadikit
Ako’y nanlumo’t nanginig ang tuhod
Dibdib ko’y parang kinukurot .

Nakahilig ka sa kanyang balikat
Balakang mo nama’y mahigpit niyang hawak.
Hindi mo ako matanaw dahil ikaw ay nakapikit.
Parang nang-aalipusta ang ngiti mong matamis.

At bakit naman ang sumunod pang kanta
Ay ang paborito nating dalawa
Kantang sabay nating inawit
Noon ako pa ang iyong iniibig.

Kanta’y parang ayaw matapos
Halos hininga ko sa panibugho’y malagot.
Kantang noo’y ligaya ang dulot
Sa lungkot ngayon ako’y dinudurog

At nang sa labi siya’y iyong hinagkan
Kagyat na ika’y kanyang ginantihan
Humigpit ang hapit niya sa iyong baywang
At marubdob kayong naghalikan.

Sobrang sakit.
Walang magawa kundi pumikit.
At nang dibdib ko’y tila nanikip.
Tumalikod ako’t dali-daling tumalilis.

(Inspired ng kantang  “Dancing on my Own” ni Calum Scott)