Ikaw nga ba ang simula at hangganan
Daang puno’t dulo’y hindi matanawan
Anila’y bugtong kang walang kasagutan
Ubod ka nang lalim na palaisipan

Ang mga paham pinilit kang sukatin
Bawat galaw mo segundo kung tawagin
Ikaw ba’y talagang puwedeng bilangin
Isa ka bang daan na puwedeng lakbayin

May tangkay kang patuloy paiikutin
Pag-ikot na hindi puwedeng pigilin
Pag-ikot na dapat ay aming habulin
Tunay ngang kami’y kawawa mong alipin

Sa kamay mo kagandaha’y kumukupas
Inuubos mo ang taglay naming lakas
Buhay ma’y parang dahon mong nilalagas
Sa itinakda mo’y wala kaming ligtas

Bakit kasi nagtakda ka ng hangganan
Dapat bang ang lahat ay may katapusan
Pag-ikot ng kamay mo minsa’y pigilan
Saya’y h’wag palampasin sa kasukdulan

Paglipas mo minsan nama’y pabagalin
Kabataa’y h’wag agad palilipasin
Kabantuga’y pagtagalin mo ang ningning
Ganda’t lakas h’wag kagyat pakukupasin

Pabalik sa balag mo kami’y pagapangin
Panahong nagdaan aming dadalawin
Mga maling nagawa ay babaguhin
Masasayang sandali muling nanamnamin

Bintana ng bukas sana’y iyong buksan
Nang ang mangyayari aming matanawan
Malungkot na tadhana’y maiiwasan
Hayaang buhay sa saya matuldukan