Isang araw noon doon sa simbahan
Dalawang madre sakrista’y nilapitan
Ang isa’y nagtanong sa batang sakristan
“Ano ba utoy ang buo mong pangalan?”

“Hello po sisters! Ang pangalan ko po’y Juan,
Pwede po bang apeldyido ko’y hulaan?”
“Aba! Basta ba may clue eh game kami d’yan.”
“Sure po… heto na ang clue inyong pakinggan.”

“Apelyido ko po’y gusto n’yong hawakan.
Gusto n’yong himasin at punas-punasan
Kung pwede lang eh di n’yo ‘to bibitiwan
Maya’t maya’y gusto n’yong ito ay hagkan.”

Pagkarinig nito madre’y nagtinginan
Mga mata  ay nanalaki… nagulantang
Pagkatapos… tingi’y ibinaling kay Juan
At bigla na lamang sila’y nagtawanan.

Natameme si Juan… gulat at tuliro.
“Naku! Sorry at natawa kami hijo,
Cute kasi… BIRDIE ang iyong apelyido.”
“Hindi po… apelyido ko po’y ROSARIO!”