(SA PILING NG MGA HAYOP – 10)

Kasi nasira ang “natural habitat”
Nabulabog na hayop ay nagsikalat
Bumaba ng  bundok nilisan ang gubat
Iba’y umahon mula ilog at dagat

Masibang buwaya tumambay sa kongreso
Sumama ang mga baboy na dorobo
Sakim na buwitre  lumapag sa kumbento
Nang hindi halatai’y nagsuot ng abito

Mga ibon sa kumbento siya ay tinanggap
May agam-agam man siya ay niyakap
Nirespeto abito niyang iniladlad
Inakalang buwitre’y ‘di nagpapanggap

Bago ang buwitre sa kumbento’y dumating
Mga ibon doon agila ang kapiling
Minahal sila at hindi inalipin
Kaya’t nangulila nang sila’y lisanin

Unti-unting buwitre’y nagpakita ng kulay
Unti-unting lumitaw pangil niya’t sungay
Tinutuka sinoman sa kanya’y sumuway
Bali ang pakpak ng sinomang umaway

Nabulabog ang mga ibong dinatnan
Balasik ng buwitre ‘di kayang tapatan
Mga ibo’y tameme nahintakutan
Buwitre sa kumbento’y nagreyna-reynahan

Salbaheng buwitre nuknukan din ng sakim
Kayamanan sa kumbento nais kamkamin
Hanggang huling sentimo gustong ubusin
Hindi magtitira kahit isang kusing

Martial law ang peg ng buwitreng madasalin
Mga inahin ng sisiw bawal papasukin
Prutas sa kumbento ‘di pwedeng tukain
Doon sa may lawa ‘di pwedeng manalamin

Salbaheng buwitre kay sarap tiradurin
Baluktot n’yang isip kung ‘di tutuwirin
Rosaryo’y bitawan abito’y hubarin
Pagpapanggap n’ya ay dapat nang tapusin